Ποιος μας έσωσε από τα δεινά στη δύσκολη και θλιβερή στιγμή;

Η αχαριστία προκαλεί εσωτερική ταραχή. Συμβαίνει τα παιδιά να μην αισθάνονται ευγνωμοσύνη προς τους γονείς τους, που τα μεγάλωσαν, τα αγαπούσαν και τα προστάτευαν, ή οι σύζυγοι να μην τηρούν τον όρκο αμοιβαίας αφοσίωσης. Αυτά προκαλούν έχθρες και διαφωνίες. Όμως, πρέπει πάντα να μην ξεχνάμε Ποιος μας έσωσε από τα δεινά στη δύσκολη και θλιβερή στιγμή. Πρέπει πάντα να νιώθουμε ευγνωμοσύνη προς Αυτόν.

Μερικοί άνθρωποι πετυχαίνουν τα πάντα: είναι και όμορφοι και πλούσιοι και ευγενείς, ενώ άλλοι δεν έχουν τίποτα. Τι πρέπει να κάνουν οι τελευταίοι; Να γογγύζουν εναντίον του Θεού, να γογγύζουν εναντίον της μοίρας; Αυτοί λένε: «Δουλεύαμε όλη μας τη ζωή και δεν καταφέραμε τίποτα» και πικραίνονται, πέφτουν στην ακολασία, στη μέθη, εξαγριώνονται, γίνονται αχάριστοι. Προσέξτε όμως: κανένας κόπος δεν μένει άκαρπος, πολλά πράγματα στη ζωή φαίνονται περιττά, και ύστερα αυτό το περιττό αποδεικνύεται χρήσιμο. Ας ευχαριστεί ο καθένας τον Κύριο και ας παρηγορείται με αυτό που του έλαχε.

Αν στη ζωή σας όλα κυλούν καλά και είστε ικανοποιημένοι με τα πάντα, να ξέρετε ότι όλα αυτά προέρχονται από τον Κύριο. Οπότε να αναφωνείτε και εσείς: «Κύριε, ελέησον. Μου έδωσες τα πάντα, μου έδωσες πλούτο, μου έδωσες εξυπνάδα, Σε ευχαριστώ!».

Ποιοι είναι αυτοί οι τυχεροί στους οποίους κατοικεί το Άγιο Πνεύμα; Είναι εκείνοι που δεν ζουν για τη δική τους ευχαρίστηση, αλλά παραδίδουν τον εαυτό τους ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού· είναι εκείνοι που δοξάζουν και ευχαριστούν τον Δημιουργό από το πρωί μέχρι το βράδυ. <...> Το στόμα τους είναι κλειστό για εξαγριωμένα, άσχημα λόγια και πάντα ανοιχτό για να δοξάζουν και να εξυμνούν τον Δημιουργό.

Όταν ο άνθρωπος ενδοσκοπεί τον εαυτό του, ταπεινώνεται, γίνεται ευγνώμων, έντιμος και ειλικρινής.