ΑΦΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΟΥ

Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου

Εσύ να ταπεινώνης τον εαυτό σου και να τηρής τις εντολές ήτοι την εγκράτεια, την νηστεία, την προσευχή, την μακροθυμία, την αγάπη, ως οφειλέτης. «Δούλοι αχρείοι εσμέν». Να λες, τι να πη σε μένα ο Θεός; Σε μένα θα παρουσιασθή ο Θεός; Αστείο πράγμα! Μπορείς να αποκτήσης αυτή την ταπείνωσι; Απόκτησέ την, και ότι κάνεις, κάνε το ως δουλωθείς εις τον Θεόν. Τι δικαιώματα είχε ο δούλος στον αφέντη του; Ακόμη και την ζωή μπορούσε να του πάρη ο κύριός του. Έτσι να σκέπτεσαι και εσύ.

Εφ’ όσον νοιώθεις ακόμη ότι έχεις την ανάγκη Του, μη ζητάς τα υψηλά. Ποιος από μας μπορεί να πη, Θεέ μου, τώρα δεν σε έχω ανάγκη, γι’ αυτό σε παρακαλώ, εφ’ όσον μπορώ και κάνω την ζωή μου, τον αγώνα μου, δώσε μου αποκαλύψεις, δώσε μου θαυματουργίες, να απλώνω το χέρι μου και αμέσως να αλλάζη ο καιρός, να σταματά η θάλασσα, να γίνεται βοριάς; Αφού λοιπόν ζητάς ακόμη την βοήθεια του Θεού, ταπείνωνε τον εαυτό σου και θα σε σώση από της αμαρτίας. Τότε θα….σε σώση από την αμαρτία η οποία σε απειλεί, από την θανατηφόρο αμαρτία της υπερηφάνεια, της φυσιούσης γνώσεως, και από τα χαρίσματα τα οποία για σένα θα είναι ο τάφος σου, η τελική κατάπτωσις της ζωής σου.

Εάν η καρδιά σου έχη όλη την αίσθησι της αμαρτίας, εάν δεν την βεβηλώνης με τις απαιτήσεις σου, με τις προσδοκίες σου, με τους πειρασμούς σου, τότε ο Θεός θα σου τα δώση όλα μόνος του. Ο Θεός έθεσε μέσα μας την τάσι, την διάθεσι, τον πόθο της γνώσεως και των χαρισμάτων, αλλά μόνον ο ίδιος μπορεί να μας τα ικανοποιήση. Άφησε τον Θεόν να κανονίζη την πορεία σου. Αυτός γνωρίζει προτού ζητήσης εσύ κάτι.

Εάν η καρδιά σου έχη όλη την αίσθησι της αμαρτίας, εάν δεν την βεβηλώνης με τις απαιτήσεις σου, με τις προσδοκίες σου, με τους πειρασμούς σου, τότε ο Θεός θα σου τα δώση όλα μόνος του

Ζήτα λοιπόν να σου δώση μετάνοια, να σου συγχωρήση τις πτώσεις σου, και για τα υπόλοιπα Εκείνος ξέρει. Αυτός ξέρει και τι ανέμους θα δώση, αν θα σου πάρη την χαρά και την κάνη στενοχώρια, αν θα σου πάρη την στενοχώρια και θα σου την κάνη χαρά, αν θα σου δώση επιτυχία ή αποτυχία, αν θα σου κόψη τα πάθη ή θα σου τα αφήση, αν θα σου θεραπεύση την αρρώστια και θα σου δώση υγεία, ή αν θα σου πάρη την υγεία και θα σου δώση αρρώστια.

Το τι μας δίνει ο Θεός είναι μυστήριο, το οποίο μας εισάγει στην βασιλεία των ουρανών, ενώ οι δικές μας απαιτήσεις και προσδοκίες και παρακλήσεις, ως επί το πλείστον, είναι απομακρύνσεις από τον Θεόν. Τα αιτήματα της καρδιάς μας, κατά κανόνα, είναι προβολή του εγώ μας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία βγάζη όλες τις κοινές προσευχές και μας λέγει, πες μόνον Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν· δεν ζητάει τίποτε άλλο, μόνον το έλεος του Θεού. Έτσι γίνεται αβέβηλος και αγνός ο τόπος της ψυχής μας, δεν εκπαρθενεύεται δηλαδή από την δυσωδίας μας, από τους πόθους μας και τις επιθυμίες μας. Τότε μπορεί να εισέρχεται ο Θεός μέσα μας.

Από το βιβλίο «Λόγοι ασκητικοί» – ερμηνεία στον Αββά Ησαΐα, αρχιμανδρίτου Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου