Εκεί­νη τήν ἡ­μέ­ρα θε­ώ­ρη­σε τόν ἑαυτό σου μάρ­τυ­ρα, καί ὅ­τι ἔ­πα­θες γιά τόν Χρι­στό

Ἁ­γί­ου Ἰ­σα­άκ τοῦ Σύ­ρου 

Τήν ἡ­μέ­ρα πού θά λυ­πη­θεῖς γιά κά­ποι­ον ἄν­θρω­πο, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἀ­σθε­νεῖ ψυ­χι­κά ἤ σω­μα­τι­κά, ἐ­κεί­νη τήν ἡ­μέ­ρα θε­ώ­ρη­σε τόν ἑ­αυ­τό σου μάρ­τυ­ρα, καί ὅ­τι ἔ­πα­θες γιά τόν Χρι­στό, καί ἀ­ξι­ώ­θη­κες τήν ὁ­μο­λο­γί­α Του. Κα­θό­τι καί ὁ Χρι­στός γιά τούς ἁ­μαρ­τω­λούς πέ­θα­νε καί ὄ­χι γιά τούς δί­και­ους. Σκέ­ψου πό­σο με­γά­λη εἶ­ναι αὐ­τή ἀ­ρε­τή· στ’ ἀ­λή­θεια με­γά­λη ἀ­ρε­τή εἶ­ναι νά λυ­πᾶ­ται κά­ποι­ος γιά τούς κα­κούς, καί νά εὐ­ερ­γε­τεῖ τούς ἁ­μαρ­τω­λούς πε­ρισ­σό­τε­ρο πα­ρά τούς δί­και­ους· αὐ­τό ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος τό ἀ­να­φέ­ρει ὡς ἄ­ξιο θαυ­μα­σμοῦ· ἐ­άν σέ ὅ­λα σου τά ἔρ­γα μπο­ρέ­σεις νά ἔ­χεις τήν συ­νεί­δη­σή σου κα­θα­ρή, μήν φρον­τί­σεις νά ἐ­κτε­λέ­σεις ἄλ­λη ἀ­ρε­τή. Σέ ὅ­λα σου τά ἔρ­γα ἄς προ­η­γη­θεῖ ἡ σω­φρο­σύ­νη τοῦ σώ­μα­τός σου καί ἡ κα­θα­ρό­τη­τα τῆς συ­νεί­δη­σής σου· δι­ό­τι χω­ρίς αὐ­τά τά δύ­ο κά­θε ἄλ­λη ἀ­ρε­τή θε­ω­ρεῖ­ται μά­ται­α γιά τόν Θε­ό. Νά γνω­ρί­ζεις ὅ­τι κά­θε ἔρ­γο πού κά­νεις χω­ρίς σκέ­ψη καί ἐ­ξέ­τα­ση ὑ­πάρ­χει μά­ται­ο· κα­θώς ὁ Θε­ός ὑ­πο­λο­γί­ζει­ τήν ἀ­ρε­τή μέ τήν δι­ά­κρι­ση καί ὄ­χι μέ τήν ἀ­δι­ά­κρι­τη ἐ­νέρ­γεια.