Οι πειρασμοί που έρχονται στον άνθρωπο, είναι ανάλογοι με τις δυνάμεις του

Περί πειρασμών

Οι πειρασμοί που έρχονται στον άνθρωπο, είναι ανάλογοι με τις δυνάμεις του, και ό Θεός δεν επιτρέπει στον άνθρωπο πειρασμούς, που να υπερβαίνουν τις ψυχικές και σωματικές του δυνάμεις. Και παρ' όλο που αυτό είναι γνωστό και μάλιστα κατοχυρωμένο από την Αγία Γραφή, εν τούτοις, ό άνθρωπος, κάθε φορά, που του έρχεται και ένας πειρασμός, λησμονεί αυτό και αρχίζει να χάνει τον έλεγχο των κινήσεων του, ανυπομονώντας και κατηγορώντας τους άλλους που τον πειράζουν και πολλές φορές γογγύζει απέναντι του Θεού, γιατι επιτρέπει αυτούς τους πειρασμούς, σαν και να μη γνωρίζει ό Θεός τι κάνει. 

Το αποτέλεσμα είναι να αμαρτάνει, να χάνει την ειρήνη και την χαρά, οπότε πάλι και από την αρχή, και άλλοι πάλι πειρασμοί, ίσως τώρα πιο μεγάλοι, ώστε να μάθη να ειπωμένη και να ελπίζει, ότι ό Θεός θα τον απαλλάξει από το βάρος των πειρασμών. 

Και όταν τον πειρασμό τον περάσει, όπως θέλει ό Θεός, και όχι όπως αυτός επιθυμεί, τότε, πραγματικά αισθάνεται τη χάρη του Θεού, γίνεται πιο ισχυρός, πιο ανδρείος και πιο θαρραλέος και αποκτάει την πείρα για να αντιμετωπίζει και τους άλλους πειρασμούς που θα επιτρέψει ό Θεός προς όφελος του. 

Τέλος, όταν τους πειρασμούς, που επιτρέπει ό Θεός, ό άνθρωπος τους δέχεται χωρίς γογγυσμό, στεναχώρια και αγανάκτηση και τους αντιμετωπίζει συμφωνά με το Άγιο Του θέλημα, τότε ή χάρη του Θεού επαυξάνει σ' αυτόν τις άγιες δωρεές και τις πολλαπλασιάζει.

Με αυτό τον τρόπο, ό άνθρωπος γίνεται ευάρεστος στον Θεό και το σπουδαιότερο είναι έτοιμος για την αιώνια ζωή, για την οποία έχει δημιουργηθεί και στην οποία καλείται να μεταβεί, αφού όμως περάσει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή, που δόθηκε στον άνθρωπο σαν προστάδιο και προετοιμασία της αιωνίου ζωής.