Μη δείξουμε αδιαφορία κατά τον καιρό της μετανοίας
Εκείνος που θέλει να σωθεί, αγαπητοί, ας σπεύσει, και εκείνος που επιθυμεί να μπει στη βασιλεία του Θεού, ας μην αδιαφορεί. Εκείνος που θέλει να γλυτώσει από τη γέεννα του πυρός, ας αγωνισθεί νόμιμα, και εκείνος που δεν επιθυμεί να ριχθεί στο ακοίμητο σκουλήκι, ας είναι προσεκτικός. Εκείνος που θέλει να εξυψωθεί, ας είναι ταπεινός, και εκείνος που επιθυμεί να παρηγορηθεί, ας πενθεί. Εκείνος που ποθεί να μπει στο Νυμφώνα και να αισθανθεί τη χαρά του, ας πάρει φωτεινή λαμπάδα και λάδι στο δοχείο του. Εκείνος που προσμένει με ελπίδα να παρακαθίσει σ’ εκείνους τους γάμους, ας αποκτήσει λαμπρή φορεσιά (Ματθ. 22:11,13).
Η πόλη του Βασιλιά είναι γεμάτη από ευφροσύνη και αγαλλίαση, γεμάτη από φως και γλυκασμό, και για κείνους που κατοικούν μέσα σ’ αυτήν αναβρύζει γλυκύτητα μαζί με αιώνια ζωή. Αν λοιπόν κανείς ποθεί να γίνει συμπολίτης του Βασιλιά, ας βιάσει το βήμα του, διότι η μέρα είναι σχεδόν στο τέλος της, και κανείς δεν ξέρει, τι θα συναντήσει στο δρόμο. Όπως δηλαδή κάποιος οδοιπόρος που γνωρίζει το μάκρος του δρόμου, πέφτει και κοιμάται, ωσότου πλησιάζει το βράδυ· έπειτα αφού ξυπνήσει, βλέπει τη μέρα να είναι σχεδόν στο τέλος της· και μόλις αυτός αρχίσει να βαδίζει, ξαφνικά έρχονται σύννεφα, χαλάζι και βροντές και αστραπές και θλίψεις από παντού, γιατί ούτε στο κατάλυμα προφταίνει να πάει, ούτε στον τόπο του μπορεί να γυρίσει· έτσι και εμείς, αν δείξουμε αδιαφορία κατά τον καιρό της μετανοίας, θα πάθουμε το ίδιο· διότι είμαστε ξένοι και προσωρινοί.
Ας ενδιαφερθούμε λοιπόν να μπούμε στην πόλη και πατρίδα μας με πλούτο. Είμαστε πνευματικοί έμποροι, αδελφοί μου, που ζητούμε το πολύτιμο μαργαριτάρι (Ματθ. 13:45-46), το οποίο είναι ο Χριστός ο Σωτήρας μας, καύχημά μας και θησαυρός απαραβίαστος. Γι’ αυτό ας τον αποκτήσουμε με πολλή επιμέλεια. Είναι μακάριος και τρισμακάριος αυτός που ενδιαφέρθηκε να τον κάνει κτήμα του, τρισάθλιος όμως είναι αυτός που αμέλησε να κάνει κτήμα του τον Δημιουργό όλων μας, και συγχρόνως να γίνει κτήμα του θησαυρού αυτού.
Αγνοείτε, αδελφοί, ότι είμαστε κλήμα της αληθινής Κληματαριάς (Ιω. 15:1), η οποία είναι ο Κύριος; Προσέχετε λοιπόν μήπως κανείς βρεθεί να είναι άκαρπος. Διότι ο Πατήρ της αληθείας είναι ο γεωργός. Καλλιεργεί μάλιστα αυτή την Κληματαριά, και εκείνους που φέρνουν καρπό τους περιποιείται, για να φέρουν περισσότερο καρπό, ενώ εκείνους που δεν κάνουν καρπό τους κόβει σύρριζα και τους ρίχνει έξω από τον αμπελώνα, για να καούν στη φωτιά. Προσέχετε λοιπόν τους εαυτούς σας, μήπως βρεθείτε άκαρποι, και αφού κοπείτε σύρριζα, παραδοθείτε στη φωτιά.
Επίσης είμαστε καλός σπόρος, που έσπειρε ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, ο οικοδεσπότης Χριστός. Να! Έφθασε ο θερισμός, και οι θεριστές κρατούν στα χέρια τους τα δρεπάνια, αναμένοντας το νεύμα του Δεσπότου. Προσέχετε λοιπόν, μήπως κανείς βρεθεί να είναι ζιζάνιο, και αφού δεθεί σε δεμάτι, καεί στην αιώνια φωτιά (Ματθ. 13:30).
Από το βιβλίο: Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, τ. Α’, Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 130.
