Ο Θεός μᾶς ἀφήνει νά ζήσουμε, γιά νά μήν ἔχει κανείς παράπονο...
Ἐμεῖς νομίζουμε ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀφήνει νά ζήσουμε πολλά χρόνια ἔτσι, γιά νά ἀπολαύσουμε τή ζωή, νά κάνουμε διάφορα πράγματα. Ἐνῶ ὁ Θεός μᾶς ἀφήνει νά ζήσουμε, γιά νά μήν ἔχει κανείς παράπονο ὅτι δέν μᾶς ἔδωσε τήν εὐκαιρία νά φθάσουμε εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ· δηλαδή οὔτε λίγο οὔτε πολύ νά ὁμοιάσουμε μέ τόν Χριστό. Καί φυσικά αὐτό, τό νά ὁμοιάσεις μέ τόν Χριστό, δέν εἶναι νά μιμηθεῖς τόν Χριστό, ἀλλά νά ἑνωθεῖς μέ τόν Χριστό. Καί ὅλο νά ἑνώνεσαι καί ὅλο νά ζεῖς ἐν Χριστῷ καί ὅλο νά ἔχεις μέσα σου τόν Χριστό, νά ἔχεις μέσα σου τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Δέν εἶναι ἕνα κατόρθωμα ἀνθρώπινο αὐτό, εἶναι χάρη Θεοῦ. Ἑπομένως, ἄν δέν προσέξει κανείς, περνοῦν οἱ μέρες, περνοῦν τά χρόνια, πηγαίνει καί πάλι πηγαίνει στήν ἐκκλησία, ἀκούει καί πάλι ἀκούει τό Εὐαγγέλιο, τά τροπάρια, καί μπορεῖ νά μένει κανείς ἔτσι χωρίς νά ἀλλάζει· καί εἶναι κρίμα!
Πάτερ Συμεών Κραγιόπουλος
