Το πνεύμα μας είναι θλιμμένο...

Γέροντας Θαδδαιος της Βιτόβνιτσα

Το πνεύμα μας είναι θλιμμένο, τα πάντα είναι θλίψη και οδύνη. Το βλέπετε μόνοι σας, όταν είστε σε κατάσταση ειρήνης, όλα είναι καλά, αλλά εδώ σ’ αυτή τη ζωή τέτοια ειρήνη δεν διαρκεί για πολύ.

 Διαταράσσεται εύκολα. 

Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε σε επαφή με την πηγή της Ζωής, τον Θεό- πάντοτε, αδιάλειπτα. Αν διαταραχθεί η εσώτερή μας ειρήνη, πρέπει αμέσως να ζητήσουμε τη βοήθειά Του, όπως ακριβώς ένα παιδί, που αμέσως μόλις αποχωρίζεται τη μητέρα του, κλαίει και αρχίζει να τη ζητάει. Φοβάται όταν είναι μόνο του.

Το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή μας: όταν βρίσκεται μόνη της, αποχωρισμένη από τον Κύριο, υποφέρει πολύ, αλλά όταν ενώνεται μαζί Του, όποια δυσκολία κι αν της τύχει, όλα είναι καλά. Η ψυχή υπερπηδά όλες τις δυσκολίες , διότι είναι πολύ ευχάριστο να είναι μαζί με τον Κύριο- νιώθει χαρά και ειρήνη. Η ψυχή γνωρίζει ότι πρέπει να περάσει δια πυρός και σιδήρου μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, προκειμένου να υπερβεί τα μικρά πράγματα αυτού του κόσμου, που μας βασανίζουν.

Αυτό που μας βασανίζει περισσότερο είναι οι λογισμοί μας. Οι λογισμοί μας οδηγούν σε κάθε λογής ενέργειες και μετά χάνουμε την ειρήνη μας και βασανιζόμαστε από τη συνείδησή μας. Αυτές οι σουβλιές της συνείδησης δεν είναι τίποτα άλλο από την κρίση του Θεού μέσα μας. Πρέπει λοιπόν να ειρηνεύσουμε με τον ουράνιο Πατέρα μας και να στραφούμε στο πρόσωπό Του εκ καρδίας, ζητώντας Του να μας συγχωρήσει και να μας δώσει κάτι από τη Χάρη και τη θεία δύναμή Του , προκειμένου να μπορούμε να μένουμε πάντα εν ειρήνη και χαρά, όπως οι άγγελοι και οι άγιοι. Αμήν.