Γέροντα, φοβάμαι όταν σκέφτομαι τά δύσκολα χρόνια που περιμένουμε.
Τι φοβάσαι, μήπως πας στην κόλαση και βασανίζεσαι μαζί με τά ταγκαλάκια; Το νά λές ” βοήθησε με, Χριστέ μου, να πάω στο Παράδεισο, για να μην σέ στεναχωρήσω, γιατί είναι βαρύ μετά από όσα έκανες για μένα, νά μέ νιώθεις στην κόλαση, αυτό το καταλαβαίνω. Αλλά νά θέλεις να πας στόν Παράδεισο, για να βολευτείς αυτό δεν έχει φιλότιμο. Δεν το λέω αυτό για να αφήσουμε ρέμπελη την ζωή μας, να κάνουμε αταξίες και νά πάμε στήν κόλαση, αλλά πολλές φορές μπαίνει μία προσπάθεια ( στην ασκητική γλώσσα προσπάθεια σημαίνει εμπαθή προσκόλληση σέ κάτι) να κάνω το καλό για να μήν χάσω τον παράδεισο. Αν έχουμε φιλότιμο θά σκεφτούμε ” τόσοι άνθρωποι θά πάνε στήν κόλαση, οι καημένοι, που και σέ αυτή τη ζωή δεν έζησαν λίγη αληθινή χαρά, και εγώ να σκεφτώ τον εαυτό μου;”.
Ειλικρινά σάς λέω δεν μέ αποσχολει που θά πάω. Τόν εαυτό μου τόν έχω πετάξει. Όχι ότι θέλω να είμαι μακριά από το Χριστό και για αυτό δεν μέ αποσχολεί αν πάω στον Παράδεισο, αλλά δεν είναι σκοπός μου να κάνω το καλό για να πάω στο Παράδεισο.
Και νά με πετάξεις Χριστέ μου λέω ευχαριστημένος θά είμαι, δεν αξίζω για τόν Παράδεισο. Σήμερα ή ζωή μας είναι άχαρη και δύσκολη γιατί λιγόστεψε ο ηρωισμός το φιλότιμο. Ακόμα και πνευματικοί άνθρωποι σκέφτονται μπακαλίστικα. Φτάνουν να ζουν μία ζωή δήθεν πνευματική. Κοιτάνε να απολαύσουν ότι θέλουν μέχρι εκεί που δεν κολάζονται. Λογαριαζουν : Αυτό κολάζει; δεν κολάζει. Αρα μπορώ να το απολαύσω. Στο θέμα της νηστείας πχ λένε ” Αύριο είναι Παρασκευή. Έ, απόψε μπορώ να φάω μέχρι τις δώδεκα πάρα πέντε τήν νύχτα, φέρε λοιπόν να φάμε. Μετά τίς δώδεκα όμως δεν κάνει, αλλάζει η μέρα, είναι αμαρτία” . Δηλαδή θέλουν και τόν Παράδεισο να μήν χάσουν, αλλά και αυτή τη ζωή νά τήν απολαύσουν. Έτσι αντιμετωπίζουν και τήν αμαρτία και τήν κόλαση μέ τρόπο μπακαλίστικο.. Αν όμως σκέφτονταν φιλότιμα, θά έλεγαν :” ο Χριστός σταυρώθηκε και υπέφερε τόσα για μένα και εγώ πως να Τόν πληγώσω μέ μία αμαρτωλή πράξη μου;. Δεν θέλω να πάω στην κόλαση, όχι για τίποτε άλλο, αλλά γιατί δεν αντέχω να στεναχωριέται ο Χριστός που θα είμαι στην κόλαση.
Να μήν κάνουμε το καλό με υπολογισμό για να πάρουμε μισθό, αλλά να αγωνιζόμαστε από αγάπη για το Χριστό. Ότι κάνουμε να το κάνουμε καθαρό για το Χριστό, να προσέχουμε να μην έχει μέσα το ανθρώπινο στοιχείο φιλαυτια ιδιοτέλεια κλπ. Να έχουμε στο νού μας ότι ο Χριστός μάς βλέπει, μας παρακολουθεί και νά προσπαθούμε να μήν Τόν στεναχωρούμε. Διαφορετικά ξεφτίζει και η πίστη μας και η αγάπη μας.
Αγ Παΐσιου Λόγοι Γ.
