Στον απροσδόκητον πειρασμό

Ἁγίου Μαξίμου Ὀμολογητῆ

Ὅταν σοῦ ἔρθει ἀπροσδόκητος πειρασμός, νά μήν κατηγορεῖς ἐκεῖνον ἀπό τόν ὁποῖο προῆλθε, ἀλλά νά ἐξετάζεις τό γιατί σοῦ ἦρθε καί ὅταν τό βρεῖς, διορθώσου. Γιατί ὁ συνετός ἄνθρωπος, ἀναλογιζόμενος τή θεραπευτική ἐνέργεια τῶν θείων κριμάτων, σηκώνει εὐχαρίστως τίς συμφορές πού αὐτά τοῦ προξενοῦν, μέ τή σκέψη ὅτι κανένας ἄλλος δέν εἶναι αἴτιός τους παρά μόνο οἱ ἁμαρτίες του. Ὁ ἀσύνετος ὅμως, ἀγνοώντας τήν πάνσοφη πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἁμαρτάνει καί τιμωρεῖται, θεωρεῖ σάν αἴτιους τῶν συμφορῶν του ἤ τό Θεό ἤ τούς ἀνθρώπους.